ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ (El)

Όλοι εμείς, ως ζώντες οργανισμοί, έχουμε το φυσικό δικαίωμα να αναπνέουμε καθαρό αέρα και το καθήκον να τον διατηρήσουμε και να τον διαφυλάξουμε για εμάς τους ίδιους και για τις επόμενες γενιές.

Η αναπνοή, πηγή ζωής, είναι ο πιο πολύτιμος πόρος μας. Είναι ένα δώρο που μας συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της ζωής, η πρώτη και η τελευταία πράξη μας﮲ ξεκινάμε με το λαβεῖν, τελειώνουμε με το δοῦναι. Ο ισολογισμός των αναπνοών καθεμιάς ζωής βρίσκεται πάντοτε σε «ισοδυναμία».

Η δυνατότητα, η αναγκαιότητα και ο τρόπος αναπνοής μας καθιστούν όλους ίσους, από την πρώτη στιγμή της ζωής﮲ ο αέρας και η αναπνοή αποτελούν έναν πλούτο, ο οποίος δεν συσσωρεύεται, δεν αμφισβητείται, δεν αφαιρείται.

Ό,τι ζει αναπνέει. Το παραμικρό κύτταρο οποιουδήποτε οργανισμού χρειάζεται τον αέρα, ζει χάρη σ΄αυτόν και σε συμβίωση με όλα τα υπόλοιπα, σε έναν και μοναδικό οργανισμό. Κατά τον ίδιο τρόπο και εμείς όλοι συμβιώνουμε, χάρη στην αναπνοή, με όλους τους άλλους και με την Φύση, της οποίας είμαστε μέλος.

Η αναπνοή είναι ο δεσμός ο πιο ενδόμυχος, ο πιο βαθύς, ο πιο στενός με τον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Η αλλοίωση της βιοποικιλότητας, η υπονόμευση και η καταστροφή της ισορροπίας του οικοσυστήματος, της βιοσφαίρας, θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση τη δική μας, του ανθρώπινου γένους, αλλά και των άλλων όντων.

Η αναπνοή, λειτουργία αυτόματη και ακούσια, αποτελεί έκφανση της διαρκούς σχέσης ανάμεσα στον εσωτερικό μας κόσμο και σε ό,τι μας περιβάλλει. Επηρεάζει τα συναισθήματα, την ψυχική διάθεση, τις σχέσεις, την υγεία. Όσο αναπνέουμε συνειδητά, τόσο περισσότερο επιδρούμε ενεργά στην υγεία μας, σωματική και διανοητική, στην εσωτερική μας ισορροπία, στην ειρήνη μέσα μας και με τους άλλους.

Η φωνή και η σιωπή αποτελούν μορφές έκφρασης της αναπνοής. Το να ακούμε, να διερευνούμε και να βιώνουμε την αναπνοή μας, να οξύνουμε το άκουσμα της αναπνοής των άλλων και της Φύσης, βοηθά την κατανόηση, την εμπάθεια, την επικοινωνία και την αλληλεγγύη. Η γνώση και ο σεβασμός της αναπνοής, ατομικής και συλλογικής, είναι ένα ισχυρό αντίδοτο ενάντια στον φόβο, τον αποκλεισμό, την αποξένωση μεταξύ μας, αλλά και με όλα τα άλλα ζωντανά όντα, όποια και αν είναι η κατάστασή τους και σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν βρίσκονται.

Κάθε άτομο έχει μια μοναδική αναπνοή, ιδιαίτερη και αναφομοίωτη, που αποτελεί καρπό της προσωπικής ιστορίας του, αλλά και της οικογενειακής και της ευρύτερα κοινωνικής. Το να εμβαθύνει στο άκουσμά της και να αφεθεί σε ό,τι αυτή του διηγείται, αποτελεί όργανο αυτογνωσίας, αλλά και όργανο γνώσης στις σχέσεις του με τον Άλλον.

Μετάφραση Σμαράγδα Τσοχανταρίδου Οντορίκο

Il nostro respiro nel Parco